این روایت تلخ و رنج‌بارِ زاراست، زارا جم، همسر محمد مرادی، دانش‌آموخته تاریخ فرانسه در شهر لیون که در میانه اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در اعتراض به وضعیتِ ایران، سرکوب معترضان، ستم و دیکتاتوری حاکم بر کشور و آنچه «بی‌تفاوتی» جامعه جهانی نسبت به وقایع ایران می‌دانست در پنجم دی ۱۴۰۱خودکشی کرد.
در ششمین قسمت از پادکست «یادآر» زندانیان سیاسی تجربه انتقال اجباری از زندان به بیمارستان‌های روان‌پزشکی و از جمله مهم‌ترین و ای بسا مخوف‌ترینِ آنها برای زندانیان؛ بیمارستان روان‌پزشکی رازی معروف به امین آباد را روایت کرده‌اند.
در پنجمین قسمت از مجموعه پادکست چندرسانه‌ای «یادآر» دست شما را می‌گیرم تا همراه هم به خانه مادری از مادرانِ سوگوار و دادخواهِ ایران برویم؛ زنی کوچک‌اندام و رنجور اما دلیر با شمایلی استوار و سری نترس و روحی حق‌خواه و خاموشی‌نپذیر.
در زندان‌ها بر زنان چه می‌گذرد؟ در اعتراضات ۱۴۰۱، زنان معترض را چه‌گونه و در چه شرایطی بازداشت کردند؟ چه‌گونه و در چه شرایطی بازجویی کردند؟ چرا زنان را برهنه کردند؟ چرا و چه‌گونه زنان معترض - برهنه چون لحظه‌ی تولد- بی‌هیچ پناه و تن‌پوش و لباس و پوششی در برابر مأمورانِ حکومت قرار گرفتند؟
اولین گفت‌وگوی صنوبر، مادر سوگوار خدانور لجه‌ای، در سالگرد کشته شدن فرزندش
